Με λένε Ναυσικά. Αυτό είναι το όνομα με το οποίο συστήθηκα στο ίντερνετ όταν γνωριστήκαμε για πρώτη φορά στο Εδιμβούργο το 1996.
Μιλάω δυνατά, γελάω με σαχλαμάρες, κοροϊδεύω και αυτοσαρκάζομαι πολύ. Είμαι άγαρμπη, ειρωνική (συμφωνούμε όλοι σ' αυτό) και πεισματάρα (λένε οι άλλοι, εγώ έχω πεισμώσει τόσο πολύ με αυτή την παρατήρηση που θα σκεφτώ εάν θα το παραδεχτώ, μετά θάνατο).
Μ' αρέσουν τα τσιγάρα, τα ποτά, τα ξενύχτια (και όχι απαραίτητα ταυτόχρονα), τα πατατάκια, τα ταξίδια, οι γεύσεις, τα γέλια, να διαβάζω οτιδήποτε πέσει στα χέρια μου και ο ύπνος. Επίσης προτιμώ τις γάτες απ' τους σκύλους, το χειμώνα απ' το καλοκαίρι και τη νύχτα από τη μέρα.
Πιστεύω στην ελευθερία (και ουχί στην ασυδοσία), στην ουτοπική έννοια της δημοκρατίας (είμαι ρομαντική κατά βάθος) και στη δύναμη του ανθρώπινου νου (και πολύ αισιόδοξη).
Σιχαίνομαι τους ρουφιάνους, να κοιμάμαι στο απόλυτο σκοτάδι και τα 8 επιπλέον κιλά που έχουν αποθηκευτεί (και κλειδώσει πολύ φοβάμαι) πάνω μου.
Πώς αλλιώς μπορεί να ζήσει κανείς;
2 σχόλια:
με τέτοια εικόνα που έχεις στο blog , ( αυτή με το μήλο και το chocker στον λαιμό της ) υπάρχει περίπτωση ν'ακούς joy division και ν'αράζεις dark sun ή rebound ? είμαι άκυρος αλλά κουβέντα να γίνεται χαχα
Υπάρχει σοβαρή περίπτωση να ακούω joy division και μπορώ να θυμηθώ περιπτώσεις που είχα πάει dark sun και rebound (όχι την ίδια μέρα :P )
Δημοσίευση σχολίου