Να προσέχεις τι καταπίνεις. Μάσα πρώτα!

Πριν από ένα-δυο χρόνια, άκουγα στα ΜΜΕ και γύρω μου, να λένε πως η κρίση θα μας φέρει πιο κοντά. Πως θα αναδείξει την αλληλεγγύη και τις αξίες που είχαμε χάσει από καιρό... Δυστυχώς αυτό που κατάλαβα εγώ, είναι ότι είμαστε ένας λαός με παντελή έλλειψη σοβαρότητας από φύση, παρτάκηδες από κούνια, απαίδευτοι (όχι αμόρφωτοι) από βαρεμάρα, υστερόβουλοι από συνήθεια, τραμπούκοι από βλακεία και μεγαλομανείς από καθαρό αστείρευτο και πηγαίο εγωισμό. Αλλά αυτό δε μας νοιάζει. Εμείς να 'μαστε καλά... Άλλωστε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, δε λένε?

Ποιος χαλάει λοιπόν, την εικονική ανωτερότητα και «καθαρότητα» των περήφανων Ελλήνων? Οι Αλβανοί, οι Ινδοί, οι Πακιστανοί, οι Βούλγαροι, οι Ρουμάνοι, οι πάντες μη Έλληνες τέλος πάντων. Εμείς δεν είμαστε ρατσιστές. Τους μισούμε όλους το ίδιο! Οι Άγγλοι είναι χούλιγκαν, οι Γάλλοι πουστάρες, οι Αμερικάνοι ηλίθιοι, οι Γερμανοί στρατιωτάκια, οι Κινέζοι πρόβατα, οι Ιταλοί μαφιόζοι, και όλοι ανεξαιρέτως οι σκουρόχρωμοι είναι βρωμιάρηδες κ.τ.λ. (κ.τ.λ. συντομογραφία του «Και ΤαΛιμπάν»). Ευτυχώς που υπάρχουμε κι εμείς και φωτίζουμε την υφήλιο με τα φώτα του πολιτισμού μας δηλαδή!

Και μέσα σε όλη αυτή τη ντροπή "ανθρωπισμού", συζητάμε για αλληλεγγύη και μερικοί το πιστεύουν κιόλας… Το πιστεύουν σε μια κοινωνία που οι ξυλοκοπημένοι αλλοδαποί είναι οι κύριοι πελάτες στα εφημερεύοντα νοσοκομεία, που ένας εκπρόσωπος κοινοβουλίου αρνείται ιστορικά γεγονότα τόσο κραυγαλέα όσο το ολοκαύτωμα και που οποιοσδήποτε πολίτης παίρνει άδεια από τη σημαία να κακομεταχειρίζεται όποιον δε γουστάρει. Και όχι τίποτα άλλο, αλλά του φταίνε και πολλοί! Του φταίνε οι πολιτικοί (που εκείνος ψήφιζε τόσα χρόνια), του φταίνε οι πόρνες (που είναι ναρκομανείς, ταλαιπωρημένες και άρρωστες), του φταίνε αυτοί που υποστηρίζουν τους ανήμπορους (γιατί βάζουν τους ξένους πάνω από τους Έλληνες, και όχι βάζουν την ανθρωπιά πάνω από την αθλιότητα), του φταίνε και όλοι οι ξένοι (γιατί είπαμε «πας μη Έλλην, βάρβαρος» που παρεμπιπτόντως η ετυμολογία της λέξης δηλώνει αυτόν που λέει «βαρ-βαρ», αυτόν δηλαδή που για τους Έλληνες μιλάει ακατάληπτα, ακατανόητα).

Όλα αυτά για μένα καταδεικνύουν ένα λαό με έντονο το αίσθημα της διαφορετικότητας, της μεγαλομανίας και της κακώς εννοούμενης ανωτερότητας. Το αίσθημα της αλληλεγγύης, παραμένει μισερό, ανάπηρο και (εγώ που έχω κατηγορηθεί για ισοπεδωτική συμπεριφορά, θα έλεγα) παντελώς ανύπαρκτο όταν δεν βρίσκει αποδέκτες χωρίς διακρίσεις. Γιατί η αλληλεγγύη είναι σαν την εγκυμοσύνη. Δε γίνεται να είσαι "ολίγον έγκυος"... Ή είσαι ή δεν είσαι!

Και ακόμα πορευόμαστε λοιπόν με τον καθένα να φυλάει τον κώλο του σε τέτοιο βαθμό που δεν τον ενδιαφέρει εάν φυλάσσοντας τον εαυτό του, αφήσει εκτεθειμένους απο έναν μέχρι χιλιάδες άλλους... Εμείς να' μαστε καλά... Και ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα.

Αυτό όμως τελικά που δεν είπαμε (όπως είπε και ο Τρόσκυ), είναι τι αγιάζει το σκοπό.