Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Eιδικά Kατσαριδο-φοβούμενη!



Η "ειδική φοβία" αναφέρεται κυρίως στις φοβικές αντιδράσεις που είναι δυσανάλογες του φοβικού ερεθίσματος, το οποίο συνήθως είναι αβλαβές και ακίνδυνο. Τα άτομα που πάσχουν από ειδική φοβία συνήθως συνειδητοποιούν ότι ο φόβος τους είναι παράλογος ή σημαντικά μεγαλύτερος από το φόβο άλλων ατόμων για το ίδιο φοβικό αντικείμενο.

Αυτό το οποίο φοβάται το άτομο μπορεί εν δυνάμει να είναι και κακό για την υγεία του, ωστόσο ακόμη και όταν το άτομο βρίσκεται σε ασφαλές περιβάλλον συνεχίζει να παρουσιάζει φοβικές αντιδράσεις. Όσο πιο έντονο ή πρόσφατο είναι το φοβικό αντικείμενο, τόσο πιο έντονη είναι και η αντίδραση. 
Οι ειδικές φοβίες μπορούν αποτελεσματικά να αντιμετωπιστούν με τη γνωσιακή- συμπεριφορική θεραπεία. Οι γνωσιακές τεχνικές αποσκοπούν περισσότερο στην αμφισβήτηση των δυσλειτουργικών πεποιθήσεων που επικρατούν στην σκέψη των πασχόντων, ενώ οι συμπεριφορικές τεχνικές στο 'σπάσιμο' της αποφευκτικής συμπεριφοράς.

Ε λοιπόν, ΨΕΜΑΤΑ λένε!

Το παραδέχομαι! Είμαι από αυτές. Δηλαδή... επειδή έχω αποφασίσει να πω αλήθειες σήμερα και να ξεφτιλιστώ εντελώς βιολόγος άνθρωπος (και ντροπή μου), δεν είμαι ακριβώς «από αυτές»… Είμαι από τις επίπεδα (μεγέθους παγόβουνου) χειρότερη "από αυτές"! Ντροπή μου ρε παιδιά, ναι ξέρω!


Οι γνωσιακές τεχνικές δεν έπιασαν στην περίπτωσή μου με την κατσαριδοφοβία! Έχω μάθει τα πάντα για τις κατσαρίδες (στο πανεπιστήμιο είχαμε εντομολογία). Ανήκουν στην τάξη Blattodea που χρονολογείται από απολιθώματα εώς και 300 εκατομμύρια χρόνια πριν. Ξέρω επίσης ότι υπάρχουν 3500 είδη ανά τον κόσμο, στην Ευρώπη 150 και στην Ελλάδα 20. Σιχαίνονται τη μυρωδιά του αγγουριού (πραγματικό γεγονός) και λατρεύουν τα γεμιστά (φανταστικό γεγονός). Άρα καλοκαίρι τρώτε άφοβα χωριάτικη! (εντάξει σταματάω!). Ξέρω επίσης ότι αυτό με την πυρηνική καταστροφή είναι μύθος. Απλά αντέχουν μεγαλύτερες ποσότητες ραδιενέργειας από τους ανθρώπους, αλλά αυτό ισχύει για όλα τα έντομα. Που βοηθάει αυτή η γνώση θα μου πείτε, και θα έχετε και δίκιο, αλλά αν είναι να μάθουμε κάτι να το μάθουμε από την αρχή και σωστά.

Είναι τυπικά βαδιστικά έντομα με κάποιες εξαιρέσεις αεροπορικών εκδόσεων μεγέθους ντακότας (όχι το αεροσκάφος, τη πολιτεία!). Μετακινούνται με μεγάλη ταχύτητα και έχουν την ικανότητα να αυξομειώνουν το πάχος τους ανάλογα τις συνθήκες. Ρουφάνε την κοιλιά τους, εν ολίγοις και περνάνε από παντού! Να τα κατάφερναν τόσο καλά και οι άνθρωποι... με 5 νούμερα μικρότερα παντελόνια θα κυκλοφορούσα!

Όσο περνούν τα χρόνια, οι κατσαρίδες πολλαπλασιάζονται με ρυθμό μεγαλύτερο κι απο τότε με τα ψωμιά και τα ψάρια στο γαμησιάτικο γλέντι στην Κανά! Τώρα που το καλοσκέφτομαι, αν υποψιαστώ ότι έχει βάλει κι εκεί το χεράκι του ο Ανύπαρκτος, είμαι ικανή να πιστέψω μόνο και μόνο για να ζω με την ελπίδα ότι όταν πεθάνω θα τον δω και θα τον φτύσω κατάμουτρα για τη μαλακία που έκανε! Επιστημονικά πάντως (για να γυρίσουμε και στο θέμα μας), τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση του αριθμού τους, λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας, καθώς τα εν λόγω σιχάματα ενδημούν στους πάνω από 14° C. Από Απρίλη μέχρι Οκτώβρη δηλαδή στην Ελλάδα, έτσι για να μαζοχιστώ λίγο ακόμα!!!

Προφανώς και δε σχετίζονται όλα τα είδη με απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής. Αυτά που βρίσκονται στις πόλεις είναι: 
  • Η μέχρι 1cm καφέ γερμανική (Blatella germanica), 
  • η μέχρι 4cm πιο σκουρόχρωμη καφέ (τι γράφω μεσημεριάτικο!) αμερικάνικη (Periplaneta americana). Αυτή βγαίνει με τις μεγάλες θερμοκρασίες (άνω των 26° C)  
  • και μια 2,5cm περίπου και μαύρη ασιατική που δε θυμάμαι πως λέγεται και αποφεύγω να το googl-άρω γιατί θα έχει και φωτογραφίες και θα κάνω εμετό!  
Οι "πρωτευουσιάνες" λοιπόν, ενδέχεται να μεταδώσουν ασθένειες, όπως σαλμονέλα, δυσεντερία, τύφο, διάρροια, πολιομυελίτιδα και γαστρεντερίτιδα. Επίσης πολύ συχνά είναι υπεύθυνες για αναπνευστικά προβλήματα. Οι κατσαρίδες απορρίπτουν το δέρμα τους τακτικά σε όλη τη διάρκεια του κύκλου της ζωής τους. Σα να λέμε κάνουν απολέπιση. Το απορριμμένο δέρμα μεταφέρεται μέσω του αέρα και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ασθματικές αντιδράσεις, ιδιαίτερα σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού όπως στα παιδιά, τους ηλικιωμένους και τους ανθρώπους με βρογχικές ασθένειες. Δεν μπορεί να είναι οι ασθένειες ο λόγος της φοβίας μου όμως, γιατί τότε και με τα ποντίκια θα πάθαινα κρίση πανικού, πράγμα το οποίο δε συμβαίνει.

Άρα τι?

Μήπως με φόβισαν όταν ήμουν μικρή? Μπααα... όλοι στην οικογένεια, δεινοί κατσαριδο-αντεροβγάλτες και εγώ η μόνη που ούρλιαζα από Μάη (βία Ιούνη) μέχρι Σεπτέμβρη. Κήπος γαρ στην πίσω πλευρά του σπιτιού και αυλή γεμάτη λουλούδια στην μπροστά (καλά έτσι όπως το'πα τώρα ένιωσα ότι μεγάλωσα σε έπαυλη στον... Μπίθουλα).

Άρα τι?

Μήπως κάποια παιδική τραυματική εμπειρία? Μπααα... ΠΟΤΕ στη ζωή μου δεν έχω δει κατσαρίδα και δεν έχω ουρλιάξει (έστω και από μέσα μου). Και καλά όταν ήμουνα μικρή. Τώρα, τόσων χρονών γαϊδούρα (Τι πόσο "τόσων"? Όσων!!) είναι και εξευτελιστικό να ουρλιάζω σαν τη χοντρή της όπερας (με πολύποδα στις φωνητικές χορδές) κάθε φορά που βλέπω κατσαρίδα!

Άρα τι?

Μήπως εξηγείται με την μετενσάρκωση και σε κάποια προηγούμενη ζωή με είχαν βασανίσει με κατσαρίδες μέχρι θανάτου και το κουβαλάω ακόμα? Μπααα... Ακόμα και να ίσχυε αυτό, εγώ πιστεύω στη μετε...τίποτα, όποτε ακυρώνεται αυτόματα αυτή η εκδοχή.

ΆΡΑ ΤΙ?

Τίποτα καλέ! Καθαρή κι αστείρευτη τρελαμάρα! Και χειροτερεύει μάλιστα...

Έκανα το λάθος και εξιστορούσα σε μια παρέα, όταν μικρή έπιανα τζιτζίκια και τα κρατούσα στη χούφτα μου να τα ακούω και μου είπαν "καλά αφού έχεις τόση καλή σχέση με τα υπόλοιπα έντομα, δε δικαιολογείται να φοβάσαι τόσο τις κατσαρίδες".
Ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που δεν κουφαινόμουν επί τόπου και μετά να τυφλωνόμουν κιόλας μην τυχόν και προλάβω να διαβάσω τα χείλια!

...Τώρα έχω γενικευμένη εντομοφοβία σε έντομα μεγέθους χρυσόμυγας και άνω!
 ΚΑΛΟ Ε?
Ε, δεν επιτρέπεται, μορφωμένος άνθρωπος! Αλλά και τι να κάνω? 

Το μόνο που έχω καταφέρει είναι όταν βλέπω κατσαρίδα και είμαι σε δημόσιο χώρο να είμαι όσο το δυνατόν πιο συγκρατημένη και να μη βγάζω άχνα, απλά να σηκώνομαι και να τρέχω προς αντίθετη κατεύθυνση (σαν την τρελή ναι!). Η ένταση της αντίδρασης βέβαια είναι αντιστρόφως ανάλογη με την απόσταση που εντοπίζω την κατσαρίδα. Αν όπως πέρυσι, εκεί που στεκόμαι στο πεζοδρόμιο για να περάσω απέναντι, πετάξει μία στο παντελόνι μου, τότε δε θα υπολογίσω (όπως και δεν υπολόγισα) τίποτα! Θα πεταχτώ στο δρόμο χορεύοντας το χορό του μυρμιγκοφάγου και αν ακαριαία δε με περάσει από πάνω το λεωφορείο της γραμμής (όπως στο τέλος του "βλέπω το θάνατό σου Νο1") τότε θα ουρλιάξω προς πάσα κατεύθυνση "Πάρτε το από πάνω μου". 

Εάν είμαι σε ιδιωτικό χώρο και συγκεκριμένα μόνη μου σπίτι, έχω βρει τις άκρες μου! Τρέχω, βουτάω μια γάτα στην κάθε μασχάλη και τις πετάω μία μία κοντά στην κατσαρίδα, να τη δουν και να την εξολοθρεύσουν! Τις έχω εκπαιδεύσει ανάλογα...

Εάν είμαι σε ιδιωτικό χώρο αλλά όχι σπίτι μου, τότε αποκλείεται να είμαι σε ξένο σπίτι μόνη μου, οπότε αφήνω την ψυχική μου ισορροπία στα χέρια του κάθε παρευρισκόμενου.

Ε... και ρωτώ τώρα...

Επιτρέπεται μορφωμένος άνθρωπος τέτοια καραγκιοζιλίκια?

Επιτρέπεται να σημειώνω την ημερομηνία που βλέπω πρώτη φορά κατσαρίδα κάθε χρονιά και μετά τον απαραίτητο και πάντα ίδιο σχολιασμό "νωρίς βγήκανε φέτος", τότε να σημάνει το καλοκαίρι για μένα?

Δεν επιτρέπεται! Αλλά και τι να κάνω?

Τα χημικά εντομοαπωθητικά είναι εν πρώτοις 100% αποτελεσματικά αλλά αποδεικνύονται ανίσχυρα σε βάθος χρόνου γιατί οι κατσαρίδες «εθίζονται» στα χημικά συστατικά, με συνέπεια να γίνεται πολυμορφισμός στον γονότυπό τους και να αποκτούν ανοσία. Παθαίνουν σα να λέμε μετάλλαξη και δεν καταλαβαίνουν το Χριστό τους και την Παναγία τους!!!

Αλλά και τι να κάνω?

Φέτος, όπως και πέρυσι, δε θα σκεφτώ ούτε το περιβάλλον (ντρέπομαι που το λέω, αλλά δε μπορώ να πω και ψέματα), ούτε τα κατοικίδια μου, ούτε τα φυτά μου, βρε ούτε κι εμένα την ίδια δε θα σκεφτώ. Θα ψεκάσω κάθε ζωντανό οργανισμό που κατοικεί μαζί μου σ' αυτό το σπίτι, από πάνω μέχρι κάτω με βαρύ κι ασήκωτο κατσαριδο-εντομο-φυτο-ζουζουνο-φαρμακο-κτόνο!

Καλό μου καλοκαίρι λοιπόν! 
(για μένα σήμανε πριν 3 μέρες if you know what I mean...)

Tip: 
Ένα αποτελεσματικότατo άμεσο όπλο κατά των κατσαρίδων (εάν το εντομοκτόνο σας φράζει τα πνευμόνια όπως εμένα) είναι η λακ! Δική μου ανακάλυψη βιολογικής βάσης (όχι η λακ, η ιδέα). Οι κατσαρίδες, όπως όλα τα έντομα, αναπνέουν από πόρους του εξωσκελετού τους, που λέγονται φυσητήρες. Προκειμένου λοιπόν να τις ψεκάζουμε δηλητήριο και να ψοφάμε κι εμείς μαζί, γιατί να μην φράξουμε τους πόρους αυτούς και να πεθάνουν από ασφυξία? 
Αυτό το καταφέρνει η λακ μιας και κολλάει στους πόρους και τους φράζει. Επί προσθέτως, κολλάνε και τα φτερά τους και δεν παίζει να πετάξουν με τίποτα, όπως κάνουν μερικές αρκετά θρασύτατες! Αλλά προσοχή! Θέλει αρκετή λακ και από σχετικά κοντά. Να μην ξεχάσετε επίσης να είναι για δυνατό κράτημα, και της κάνεις ένα μαλλί... 

...Μι-Ζαν-Μπλι!
Μποουυυ χα χαααα

5 σχόλια:

Tabula Rasa είπε...

Δεν υπάρχεις λέμεεεεεεεεε!!!

Lucrecia είπε...

:PPP Σύντροφε στη σιχαμάρα! I love you!

Afrikanos είπε...

ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΕΛΙΩΣΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!

Lucrecia είπε...

Αυτό πρέπει να είναι ο ορισμός του "γελάω με τον πόνο σου" λοιπόν ε? :P

Afrikanos είπε...

έλα εντάξει, δεν είναι κι έτσι, ζω με κατσαριδοφοβούμενη αλλά η (περι)γραφή ήταν όλα τα λεφτά! :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...