Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Ξαναπιάνοντας το νήμα, in a completely surreal way

Και που είχαμε μείνει?

Α, ναι... Εκεί που συνεχίζει να νομίζει ότι είναι ο μοναδικός κληρονόμος της γνωστής οικογενείας των "Πανέξυπνων",  αλλά που δυστυχώς ξεκινάει να υποψιάζεται πως δε βγαίνουν τα φραγκοδίφραγκα εξυπνάδων που έχει για απόθεμα και έτσι δε μπορεί να κάνει αποδοχή κληρονομιάς... 
Δεν τα παρατάει όμως, κι όλο τα ξαναμετράει, κι όλο τα υπολογίζει, κι όλο ψάχνει παγαποντιές γιατί ξέρει ότι εκεί μ'έχει, αλλά μάλλον μπερδεύει την πονηριά με την εξυπνάδα...

Καταραμένη βλακεία, δεν κρύβεται με τίποτα όσο και να παριστάνεις τον ξύπνιο!

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έτσι είναι. Τα λεφτά και η βλακεία μιλάνε απο μόνες τους...

Lucrecia είπε...

Ομολογουμένως... αυτό που με ανησυχεί πάντως είναι πως, στη δική μου περίπτωση, ενώ η βλακεία μου είναι λαλίστατη, τα λεφτά μου λένε μόνο ένα πράγμα... ANTIO! :P

Afrikanos είπε...

Κατά το "κουτόφραγκος" και ο "κουτοπόνηρος" -> το χειρότερό μου!!!

Lucrecia είπε...

Δεν υπάρχει τίποτε πιο επικίνδυνο από έναν επινοητικό ηλίθιο.
Scott Adams

Lucrecia είπε...

Σωστό κι αυτό... Δυστυχώς όσο στενεύουν τα περιθώρια θα πληθαίνουν :( καλό κουράγιο.

Afrikanos είπε...

επίσης...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...