Ξέρω, ξέρω... κι επαυξάνω!
Μαναρι μου!!!!Αυτο ειναι το τραγουδι που μου θυμιζει το Μαρακι......smooch!!!!
Ψηλά τα χέρια γιατί τόσο σ'αγαπώ! Πέρασε ο καιρός...
"Δεν ξέρω εάν ακούγοντας το τραγούδι θυμάμαι εσένα, αλλά σίγουρα, όσο περισσότερο σε γνωρίζω, τόσο περισσότερο μου θυμίζεις το τραγούδι."
Όταν μεγαλώσω (ναι, κι' άλλο!) υπόσχομαι να σε παντρευτώ!
"Θυμάσαι? Όταν είχε βγει ήμασταν στο Εδιμβούργο. Καθόμασταν η μία δίπλα
στην άλλη, κοιτιόμασταν στα μάτια, παίρναμε την πιο γλυκιά έκφραση
παπαδιάς, βάζαμε κορώνα στην φωνή και κάθε φορά στο τέλος της πρότασης
the sweetest thing ή κλάναμε ή ρευόμασταν ή κάναμε τέτοια χαριτωμένα!!!
Δεν έχει περάσει ΜΙΑ φορά τα τελευταία δέκα χρόνια που να έχει παίξει
οπουδήποτε αυτό το τραγούδι και να μην έχω σκάσει χαμόγελο τζοκόντα όπως
μας θυμάμαι...!"
Επίσης κάναμε ότι μυρίζαμε τη μασχάλη μας και μετά δήθεν πεθαίναμε από τη βρώμα! Θυμάμαι, νοσταλγώ, σιχαίνομαι, συγκινούμαι και γελάω ταυτόχρονα! Πάντα έτσι είμαστε εμείς όμως. Ανάμικτες (ή να πω ανάκατες?) στη συναναστροφή μεταξύ μας.
Έτσι γιατί ξυπνάω ζωώδη ένστικτα... Ή μήπως εγώ είμαι το ζώο?
"Άνοιξη ξανά... ακόμα τι να θυμηθώ, απ' τον καιρό που οι δυο μαζί ξεκινούσαμε εκεί... Ραντεβού στη χαρά...."
Κι αυτό γιατί η θύμησή σου πάντα με πλημμυρίζει χαρά!"
Τα δικά μας ραντεβού δε θα τελειώσουν ποτέ. Το ξέρεις ε?
Γεννημένη δασκάλα... Master of disaster με distinction παρακαλώ!
Θέλω να μου ξεκαθαρίσεις κάτι για να ξέρω... Ποιος βλέπει ποιόν και ποιος παθαίνει το ατύχημα τελικά?
"ena tragoudi pou dikaiomatika thimamai esena otan to akouo kai eidika
otan skeftomai na antigrafeis tis kiniseis me treli epitixia...."
Μόνο τρελή...? Θεότρελη επιτυχία!!!
Χμμμ... να σου πω ένα μυστικό? Κι εγώ το ίδιο και σε μεγάλες δόσεις. Άντε να χαθείς κι εσύ παλιοκόριτσο γιατί μου θύμησες και νοστάλγησα πολύ περισσότερα απ'όσα θα'πρεπε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου