Περί καύλας...

Η καύλα είναι ζωή.

Σας σόκαρα; Αποκλείεται! Σύμφωνοι, σας πήρα λίγο από τα μούτρα. Δεκτό. Πάμε ξανά, πιό σιγά αυτή τη φορά γιατί είστε και παρθένες και σοκάρεστε... 

Τι συμβαίνει όταν κάνουμε σεξ; Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια και τι όταν έχουμε οργασμό; Τι συμβαίνει μετά και τι συμβαίνει πριν κάνουμε σεξ; Τι όταν το θέλουμε πολύ και μέχρι να το επιτύχουμε και τι όταν το πετύχουμε τελικά;

Η καύλα έχει στάδια – και όλα έχουν ζωή μέσα τους:

Stage 1: Η Προσμονή

Εδώ δεν έχει γίνει ακόμα τίποτα… κι όμως γίνεται το περισσότερο. "Ανάβει" το σώμα. Η καρδιά χτυπάει, το αίμα αρχίζει να κυλάει πιο γρήγορα, οι ορμόνες φωνάζουν «σήκω και παίξε».

Στο μυαλό, σενάρια: από απλά αγγίγματα μέχρι ταινία Χ-rated σε 3D.

Η προσμονή είναι μισή απόλαυση, γιατί ο εγκέφαλος όταν φαντάζεται, εκκρίνει περισσότερη ντοπαμίνη για το τι «θα γίνει» παρά για το τι «έγινε».

Stage 2: Η Δράση

Ξεκινάμε με το φιλί. Όταν φιλάμε κάποιον, το σώμα μας εκκρίνει ντοπαμίνη (ευχαρίστηση), οξυτοκίνη (τρυφερότητα), σεροτονίνη (ευεξία) και αδρεναλίνη (σασπένς). Δηλαδή ολα σε ένα και μάλιστα σε διαφορετικές δόσεις κάθε φορά που το ξανακάνουμε. Επίσης, με το σάλιο ανταλλάσσουμε… πληροφορίες. Το σάλιο έχει φερομόνες και μικροστοιχεία που δίνουν στον εγκέφαλο μια αίσθηση αν "ταιριάζουμε". Γι’ αυτό μερικά φιλιά μας ενθουσιάζουν κι άλλα μας ξενερώνουν χωρίς να ξέρουμε γιατί. Όχι πως ειναι και manual ζωής, βάλτε και λίγο τη λογική σας να δουλέψει.

Κι έπειτα το σώμα αρχίζει να καίγεται, η αναπνοή βαραίνει, οι παλμοί τρελαίνονται οι αισθήσεις οξύνονται. Ο εγκέφαλος κλείνει το κουμπί της λογικής — bye bye σκέψεις, hello ένστικτο. Εδώ μπαίνουν όλα τα modes: από τρυφερότητα μέχρι ατόφια προστυχιά, από “κοίτα με στα μάτια” μέχρι “χτύπα με στα βράχια σα χταπόδι”.

Stage 3: Η Έκρηξη

Οργασμός = ηλεκτρικό καταιγιστικό φλας. Δευτερόλεπτα απόλυτης απώλειας ελέγχου, μυϊκές συσπάσεις, εγκέφαλος που θυμίζει πυροτεχνήματα πρωτοχρονιάς. Η ντοπαμίνη κάνει rave party, η προλακτίνη φωνάζει «καλά ήταν, τώρα σκάστε και χαλάρωσε να κοιμηθούμε καμιά ώρα» και οι ενδορφίνες ξεκινούν δειλά δειλά να πλημμυρίζουν το σύστημα.

Stage 4: Το Μετά

Το σώμα βαραίνει, τα βλέφαρα πέφτουν, το μυαλό ησυχάζει και η ανάσα ξαναβρίσκει τον κανονικό της ρυθμό. Η οξυτοκίνη προτείνει "κατσε λίγο μωρέ, αγκάλιασε, τι σου ζητήσαμε πια;" και οι ένδορφίνες επιβεβαιώνουν "ναι ρε, μην είσαι μαλάκας, κοίτα τι ωραία που είναι όλα". Γι’ αυτό και αρκετοί εκτός από χαρά, νιώθουν τρυφερότητα μετά. Μην μπερδεύεστε, ναι;

Stage 5: Το Μετίτερα

Η ανάμνηση του καλού σεξ είναι σαν trailer που δεν θες να τελειώσει. Ο εγκέφαλος κάνει replay σαν junkie που ζητάει δόση. Γι’ αυτό και το «θελω πάλι» είναι τόσο γλυκό και αβάσταχτο ταυτόχρονα.

Και κάπως έτσι… η καύλα είναι κύκλος. Ένας μικρός θάνατος κι ένα restart κάθε φορά. Ζωή μέσα στη ζωή. Γι' αυτό λέω πως η καύλα είναι η πιο τρανταχτή υπενθύμιση ότι ζούμε. Είναι το σώμα που φωνάζει «είμαι εδώ, λειτουργώ, θέλω». Μας ξεκολλάει από την αδράνεια, μας βάζει σε κίνηση (κυριολεκτικά και μεταφορικά), μας θυμίζει ότι δεν είμαστε μόνο μυαλό, δουλειές και υποχρεώσεις. Είμαστε η ενέργεια που μετατρέπεται σε κατι εκρηκτικό. Όποιος ζει χωρίς καύλα (σεξουαλική ή γενικότερα πάθους), είναι σαν να αναπνέει αλλά να μην οξυγονώνεται. 

Βιολογικά μιλώντας είναι ένα ορμονικό cocktail ντοπαμίνης, οξυτοκίνης, τεστοστερόνης και οιστρογόνων, που σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι φτιαγμένος από ηλεκτρισμό. Είναι το σώμα που φωνάζει επιτακτικά «είμαι σε πλήρη λειτουργία, δώσε μου δράση».

Ψυχολογικά, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ειναι κινητήρια δύναμη. Σου φτιάχνει τη διάθεση, σου δίνει ώθηση να εκτεθείς, να ρισκάρεις, ακόμα και να τρομάξεις με την επίδραση που έχει πάνω σου. Σε κάνει να θες να διεκδικήσεις το αντικείμενο του πόθου σου, να τολμήσεις, να ζήσεις με ένταση και να τα ισορροπήσεις όλα αυτά με σεβασμό πάντα προς το έτερο μέρος της συνεύρεσης. Όλα αυτά φυσικά, εάν πάρεις σωστά τη στροφή και δεν στουκάρεις σε κάνα τοίχο γιατί είσαι και λίγο μαλάκας.

Φιλοσοφικά, η καύλα είναι το πρώτο σκαλοπάτι της πλατωνικής σκάλας προς τον έρωτα. Είναι η υπενθύμιση ότι δεν είσαι μόνο πνεύμα ούτε μόνο ύλη. Είσαι μια συνδυαστική ενέργεια που ψάχνει διέξοδο προς κάτι πέρα και έξω από εσένα. Είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι μόνος εσύ και οι σκέψεις σου. Έχεις ένα σώμα που καλεί, ένα νου που ψάχνει και μια ψυχή που αναζητά.

Η καύλα φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν είναι μόνο το προφανές «θέλω σεξ τώρα, εσύ καλός φαίνεσαι, έλα εδώ». Ούτε επηρεάζεται από ότιδηποτε έχει αλλοιώσει ο χρόνος περνώντας από πάνω μας. 

Είναι η ίδια η σπίθα που μας βγάζει από τη ρουτίνα και μας πετάει σε μια κατάσταση υπερζωντάνιας. Ναι, εμάς. Μαζί με όλα αυτά που μας κάνουν λιγότερο ομοίους με τα πρότυπα ομορφιάς της κάθε εποχής. Γιατί η καύλα δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την όψη μας. Πιστέψτε με. Η καύλα είναι όλη στο μυαλό μας. Εκεί ξεκινάει, εκεί σταματάει. Και όταν το μυαλό καυλώνει, το σώμα απλά ακολουθεί εντολές.

Και ναι, ένα καυλωμένο μυαλό μπορεί να γίνει έμπνευση και να μας αναστήσει, μπορεί να γίνει φωτιά και μας κάψει, μπορεί να γίνει απογοήτευση και να μας πετάξει στα τρίσβαθα, μπορεί να γίνει γέφυρα και να μας πάει σε άλλα μέρη και πάνω απ' όλα αυτά είναι ρίσκο. 

Σίγουρα όμως παραμένει η πιο τίμια απόδειξη ότι είμαστε ζωντανοί.