Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Παροξυσμός Ι


Εσύ, σταμάτα να μαλακίζεσαι και γύρνα το κεφάλι σου μια στιγμή. Όχι για να ψάξεις. Για να βρεις. Α-βα-βά-ου Α-πα-πά-ου!

Εσύ, αντί για να αναρωτιέσαι γιατί δε σου μιλάνε οι άλλοτε φίλοι σου και πόσο σε πρόδωσαν τα καθάρματα, κάτσε και σκέψου. Μήπως σε είχαν ενημερώσει ήδη για τα λάθη σου ως συνήθως, κι εσύ δεν άκουγες ως συνήθως, γιατί ήσουν απασχολημένη ως συνήθως, με τον εαυτό σου ως συνήθως?

Εσύ, έφτασες τόσο χρονών άνθρωπος και αυτό που έμαθες είναι ότι η ποιότητα των ανθρώπων μετριέται με μεζούρες? Γιατί άμα τους μετράς εσύ έτσι, θα σε μετρήσουν κι αυτοί και πίστεψέ με το αποτέλεσμα δε θα σου αρέσει.

Εσύ, δεν ξέρω εάν προσπαθείς για να είσαι τόσο γλοιώδες σίχαμα ή αν είναι το "your thing" ρε παιδί μου, αλλά εάν μου έκανες την τεράστια χάρη να χαλιναγωγούσες το "στον καθρέφτη μου κοιτιέμαι κι από μόνος μου αγαπιέμαι" θα γλίτωνες πολύ κόσμο από αναγούλες κι αηδία σε σημείο ακατάσχετου ξεράσματος. 

Εσύ πάλι, είσαι καμένο χαρτί. Πάντα ήσουν, αλλά κοίτα πόση αξία πήρες κυριολεκτικά από το τίποτα. Το πουλάς ακριβά το κρέας σου. Έτσι τους ξεγελάς, σε περνάνε για "φιλέτο" και σκεπτόμενοι πως "το φτηνό κρέας το τρώνε οι σκύλοι" πέφτουν με τα μούτρα στην ακριβοπληρωμένη σαπίλα. Εκτός αν είναι όντως σκύλοι και έχω κάνει εγώ λάθος. Καθόλου απίθανο.

Εσύ, το "ευχαριστώ" δεν λέγεται με λεφτά. Αν θες να το πεις έτσι, πες το, αλλά να ξέρεις ότι μερικά πράγματα όταν τα κοστολογούμε, τους μειώνουμε την αξία.

Εσύ... Αχ εσύ! Το ξέρεις ότι μετράς μέρες. Κι όσο το ξέρεις, τόσο προσπαθείς, κι όσο προσπαθείς, τόσο πλησιάζει η μέρα της ξεχέσεως. Να παρακαλάς τον θεό που πιστεύεις να μου δώσει δύναμη να αντέξω γιατί έτσι και λυγίσω...

Εσύ καημένε, κατάλαβες τα λάθη σου, αλλά τόσα χρόνια είναι πολύ υπομονή για να περιμένει κάποιος να συνειδητοποιήσεις τα αυτονόητα και ο χρόνος μετράει εναντίον σου μέχρι ο ίδιος άνθρωπος να περιμένει να αλλάξεις κιόλας. Μακάρι να τα καταφέρεις πάντως.

Εσένα στο έχω πει τόσες φορές που ορκίστηκα να μην το ξαναπώ, αλλά δεν κρατιέμαι τώρα. Ενημερώσουν για το τι συμβαίνει γύρω σου. Είσαι υποχρεωμένη, πως να το κάνουμε δηλαδή? Την τελευταία φορά που μιλήσαμε δε θυμάμαι να μου λες ότι ζεις σε σπηλιά. Α, και "αμαρτία εξομολογουμένη" που αρέσκεσαι να λες... λυπάμαι αλλά ακόμα αμαρτία μένει!

Κι εσύ στον καθρέφτη...σταμάτα να ασχολείσαι με τους άλλους και κοίτα να διορθωθείς εσύ γιατί "τα σφάλματά σου πέλαγα που σ'επνιγαν και γέλαγα"!

Μέχρι το επόμενο αμόκ, over...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...