Εικοσιπεντάχρονο αποτριχωμένο μπουμπούκι (όχι του γούστου μου, αλλά αντικειμενικά μπουμπούκι) στραβώνεται για αδιευκρίνιστο λόγο (που δε μας ενδιαφέρει να διευκρινίσουμε κιόλας του καθενός τα βίτσια) και προσεγγίζει για να ξεστομίσει με ύφος :
- Άσε με να μαντέψω... Είσαι και η πιο όμορφη εδώ μέσα, ε?
- Κι εσύ άσε με να μαντέψω, τόσο νέο παιδί σίγουρα έχεις γλαύκωμα, ε?
- Όχι, μόνο facebook έχω...
Το άθροισμα ομορφιάς και εξυπνάδας μένει πάντα σταθερό?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου